ترازو

کالیبراسیون ترازو دیجیتال

سنگ کالیبره ی ترازو از ابزار کالیبراسیون ترازو دیجیتال می باشد که به طور الزامی جهت تنظیم وزن ترازو مورد استفاده قرار میگیرد . جهت تعیین جرم قراردادی وزنه ها در یک جعبه وزنه می توانید به دو صورت عمل نمایید :

روش اول : مقایسه مستقیم

به طور معمول وزنه مورد آزمون می بایست از طریق مقایسه با  یک یا چند وزنه مرجع کالیبره گردد . در هر مقایسه ، جرم نامی وزنه مورد آزمون و وزنه مرجع باید برابر باشد .

ممکن است مشکلاتی در حین کالیبراسیون وزنه های کمتر از یک گرم رده ی E₁ بوجود آید . این مشکل در نتیجه عدم قطعیت نسبتاً بزرگ وزنه های مرجع در این گستره می باشد . به علاوه ناپایداری دستگاه های توزین و یک مساحت سطح بزرگ عواملی هستند که اثر منفی بر روی عدم قطعیت اندازه گیری خواهند گذاشت بنابراین برای چنین وزنه هایی روش تقسیم جزئی پیشنهاد میگردد .

روش دوم : تقسیم جزئی

مجموعه ی کاملی از وزنه های ترازو می توانند با یک یا چند وزنه مرجع کالیبره شود (23 ، 22 ، 21 ، 13 ) . این روش به چندین توزین در هر مجموعه ی 10 تایی نیاز دارد . در این توزین ها ، ترکیبات مختلفی از وزنه ها با جرم نامی کل برابر مقایسه خواهد شد این روش اساساً جهت کالیبراسیون وزنه های رده های E₁ هنگامی که بالاترین درستی مورد نیاز است مورد استفاده قرار میگیرد .

الزامات کالیبراسیون ترازو دیجیتال :

• شرایط محیطی : کالیبراسیون وزنه های ترازو باید در شرایط محیطی ثابت تحت فشار جوی محیط و دمایی نزدیک به دمای اتاق صورت پذیرد . نمونه ای از مقادیر پیشنهادی در جدول زیر آمده است .

 نکته : تغییر دمای ذکر شده در آزمایشگاه می باشد  همچنین یک پایداری دمای مناسب آزمایشگاهی به مدت 24 ساعت قبل از کالیبراسیون مورد نیاز خواهد بود .

نکته : در زمان نگهداری وزنه ها ، بالاترین حد اهمیت به سزایی دارد .

نکته: قابل به ذکر است که اختلاف دمای بین وزنه ها و هوای داخل مقایسه گر جرم باید تا حد امکان کوچک باشد . نگه داشتن وزنه مرجع و وزنه مورد آزمون در داخل مقایسه گر جرم قبل و در حین کالیبراسیون می تواند اختلاف دما را کاهش دهد .

نکته : برای وزنه های رده E₁ و E₂ دما باید بین Cº18 تا Cº27 باشد . شرایط محیطی می بایست در حدود ویژگی های ترازوی دیجیتال باشد .

نکته : در صورتیکه چگالی هوا از kgm^-32/1 به اندازه ی بیش از 10 درصد منحرف گردد ، مقادیر جرم باید در محاسبات استفاده شود و جرم قراردادی باید از جرم محاسبه شود .

• سیستم توزین :

ویژگی های اندازه شناختی ترازو باید از اندازه گیری های قبلی مشخص شده باشد و خطی بودن ، تکرار پذیری ، تفکیک پذیری و بارگزاری غیر متمرکز می بایست به گونه ای صورت پذیرد که قابلیت به دست آوردن عدم قطعیت مورد نیاز را داشته باشد .

• وزنه های مرجع :

رده ی درستی وزنه مرجع می بایست بالاتر از رده ی درستی وزنه ای که کالیبره می شود باشد . در کالیبراسیون وزنه های رده ی E₁ ، وزنه مرجع باید دارای مشخصه های اندازه شناختی مشابه یا بهتر (خاصیت مغناطیسی، زبری سطح) از وزنه ای که کالیبره می شود باشد .

• چرخه ی توزین :

کمینه ی تعداد چرخه های توزین :

نکته : در صورتیکه چرخه های توزینی که استفاده می شود از یکدیگر مستقل نباشد روش ها و چرخه های توزین دیگری مورد استفاده قرار میگیرد مانند : A₁B₂A₂ , A₂B₂A_3,…. عدم قطعیت باید با درنظر گرفتن عبارات کوواریانس ارزیابی گردد .

در چرخه های توزین A توزین وزنه ی مرجع و B توزین وزنه ی مورد آزمون را نشان خواهد داد . چرخه های ABBA و ABA به طور معمول هنگام کالیبراسیون وزنه های رده ی E و F مورد استفاده قرار میگیرد .

چرخه های AB₁…..B_nA به طور معمول هنگام کالیبراسیون وزنه های رده های M استفاده می گردد اما عموماً برای وزنه های رده ی E و F توصیه نمی شود . اگر مقایسه گر جرم با یک ساز و کار تعویض خودکار وزنه استفاده گردد و سیستم در یک محفظه محافظ نصب شده باشد این چرخه می تواند برای کالیبراسیون وزنه های رده ی E و F پذیرفته شود .

فقط چرخه های ABBA و ABA در توزین به روش تقسیم جزئی مفید واقع می شوند .

بازه ی زمانی بین توزین ها باید ثابت نگه داشته شود . در صورتیکه رانش در نشان دهی توزین ناچیز باشد به بیانی دیگر کمتر یا برابر یک سوم عدم قطعیت مورد نیاز باشد معکوس کردن ترتیب وزنه های مورد آزمون در AB₁……B_nA هنگام تکرار توالی ، ضروری نمی باشد  قابل به ذکر است تعداد وزنه ها معمولاً نباید بیش از 5 باشد (5≥J) .